VRIJHEID MOET JE VERDIENEN
Vrolijk fietste mijn oudste zoon van 13 een aantal weken geleden naar school. Wij wonen iets buiten de stad dus hij is ongeveer een half uurtje onderweg.
Trots keek ik hem na en dacht ik aan de tijd dat ik zijn handje nog vasthield met oversteken, zoals ik dat nu met zijn jongste broertje van 2 doe.
Mijn oudste kan de consequenties overzien en kan de vrijheid aan. Mijn jongste echter niet. Hij overziet de gevolgen van zijn daden en de risico’s nog niet. Zijn brein is daarvoor nog niet voldoende ontwikkelt.
Hij zou dus zomaar in zijn enthousiasme een drukke straat over kunnen steken zonder te beseffen dat er wellicht een auto aankomt, met alle gevolgen van dien…
Vrijheid moet je verdienen. Niet alleen op basis van goed gedrag maar vooral ook basis van hoe goed je met vrijheid om kan gaan.
Zo zie ik het ook bij honden. Vrijwel alle honden die zich samen met hun baasje aandienen bij ons gedragscentrum (of bij een consult aan huis) krijgen (te)veel vrijheid. Wanneer ik vervolgens aan een baasje vraag waar de vrijheid op gebaseerd is krijg ik steevast het antwoord: ‘oh, hij vindt het leuk om te doen waar hij zin in heeft. En wie ben ik om hem als baasje hierin tegen te houden, ik wil hem alles geven wat hij nodig heeft’.
Natuurlijk begrijp ik dat dit antwoord gebaseerd is op heel veel liefde en hetgeen waarvan wij denken dat het het beste is. Maar is dit wel daadwerkelijk zo? Geven we hem wel écht wat hij nodig heeft?
Het brein van een hond is te vergelijken met een klein kind. Wanneer hij een haas of een kat aan de overkant van de straat ziet lopen dan steekt hij zomaar over. Heeft hij over de consequenties nagedacht? Absoluut niet! Hij volgde zijn instinct en ging gewoon…
Waarom voeden we kleine kinderen wel op en zijn wij degene die de leiding nemen wanneer zij de consequenties niet kunnen overzien?
Waarom verplichten wij baby’s om hun middagslaapje te doen in hun bedje wanneer ze oververmoeid zijn en verplichten we de hond niet om een rustmoment te pakken? Omdat hij daar geen zin in heeft? Omdat we niet precies weten hoe het moet?
Een baby heeft ook niet altijd zin… En kennis valt op veel manieren te vergaren.
Er zijn veel verschillen tussen honden en kinderen maar ook zoveel mooie overeenkomsten. Zeker wanneer het om opvoeding gaat.
Ik wil dat zowel mijn kinderen als honden op mij kunnen vertrouwen en ik ze veiligheid kan bieden.
Dat ik ze telkens laat zien dat wanneer zij het even niet weten, ik er ben om hen te beschermen.
Leer je hond dat jij hem kan helpen om zijn impulsen onder controle te houden zodat hij verstandigere keuzes kan maken.
En mocht hij toch even een foutje maken, dat jij zijn rationele brein bent die hem op het juiste pad houdt.
En elke keer dat jij laat zien een goede leider voor je hond te zijn, dan zal zijn vertrouwen in jou groeien, leert hij de beste versie van zichzelf te worden en zal hij je eeuwig dankbaar zijn ❤️